Zondag 13 september: Nufenenpass (2480m) - Rif. Citta di Busto (2482m)

Om 6:15 op en na ontbijt in Hotel Nufenen, Ulrichen, waar wij ook de auto kunnen achterlaten, met de bus naar de Nufenenpas waar wij om 8:15 de eerste stappen kunnen maken. Het is prachtig weer, geen wind, een temperatuur van 15 C die later naar 25 C zal oplopen. Even zoeken naar het juiste pad dat omlaag loopt naar een P plaats en een weg die wegens steenslag gevaar is afgesloten. Nog verder omlaag en dan weer omhoog naar dezelfde weg een stuk verderop. Komen daar een keuvelend groepje tegen die de makkelijke weg hebben gelopen. Het pad loopt langs het stuwmeer. Naarmate de dag vordert vind ik het toch zwaarder worden, ik ben wel fit door de langlauf rolski training, het vele veldrijden, maar ik loop bijna nooit en dit "Corona" jaar nog niet op hoogte geweest. Gewoon rustig doorlopen maar en wij komen om 13:30 bij Refugio Citta di Busto aan.

looptijd: 4 uur; totale tijd: 5:15 uur; afstand: 9,4 km; gem. snelheid: 2,4 km/uur; stijging: 437 m; daling: 611 m; weer: heldere zonnige dag, 15 - 25 C, af en toe een wolkje, geen tot zachte wind.

Maandag 14 september: Rif. Citta di Busto (2480m) - Rif. E. Margaroli (2194m)

Om 7:00 op en om 8:25 onderweg, steil 650m omlaag naar Lago Morasco. Het eerste stuk is wat moeilijker begaanbaar maar naarmate wij lager komen wordt het pad beter.  Het is echt genieten van het mooie heldere weer en de uitzichten. Na een kleine 2 uur komen bij het stuwmeer (1830 m). Het laatste stuk ging over een glooiende weide en dan rechts langs het meer waar wij ons door een kudde koeien heen moeten werken. Het is hier erg liefelijk en landelijk. Om ca. 10:45 begint de lange klim naar de pas op 2570 m waar wij een kleine 3 uur over doen, eerst over een spoor, dan over een goed pad en later wat hoger op weer over typische bergpaden. Op de pas ligt nog wat oude sneeuw, even verder krijgen wij zicht op de volgende vallei met stuwmeer en de Rif. E. Margaroli beneden ons waar wij om14:30 aankomen.  Aldaar een lekker biertje met rest worst van gisteren, soep met brood, heerlijk in de zon met het stuwmeer en de bergen als decor. Onze kamer is iets minder "luxe" dan die van gisteren, gedouched en wat op bed gelegen. Later de kaart nog eens goed bestudeerd, vooral de opties voor de laatste dag bekeken wanneer wij de laatste bus van 16:20 ergens op de Simplonpas weg moeten treffen om met bus en trein weer in Ulrichen te komen. Cash situatie: het lijkt of wij overal contant moeten afrekenen, als dit zo blijft zullen wij ca. €250 voor een overnachting tekort komen. Hopen dat wij later in de week ergens met plastic kunnen betalen!

looptijd: 4 uur; totale tijd: 5:15 uur; afstand: 9,4 km; gem. snelheid: 2,4 km/uur; stijging: 437 m; daling: 611 m; weer: heldere zonnige dag, 15 - 25 C, af en toe een wolkje, geen tot zachte wind.

Dinsdag 15 september: Rif. E. Margaroli (2194m) - Crampiolo, Albergo La Baita (1780m)

Weer om 7:00 op na een redelijke nachtrust, wat warm maar met de deur op een kier wat meer luchtdoorstromingen, 7:30 ontbijt en dan 8:15 toch op weg. Het pad loopt rechts langs het meer en dan gestaag omhoog naar de pas op 2580m. Het gaat goed met normale rustige hartslag  in zone 1 en soms net in 2 (Polar). Na bijna 2 uur (inclusief pauzes voor foto's e.d.) op de pas. Het is daar heerlijk, zon, geen wind, wij nemen een lange koffie/snack pauze aan een betonnen picnic tafel, praten wat met wat andere wandelaars. Hennie's rechterschoen zool ligt helemaal los onder zijn voet te flapperen. Met advies en een gedoneerde verband rol van het groepje vrouwen weet ik een verband om de zolen en schoen aan te leggen dat de rest van de week in stand weet te houden en waarop Hennie naar eigen zeggen goed loopt. Nieuwe schoenen ergens aanschaffen? Helemaal niet nodig! Op de col staat een rood/wit geschilderde degelijke shelter, de Bivaccio Ettare Conti,  met binnen stapelbedden, matrassen en dekens, een aanrecht maar geen kacheltje/hout. Na ruim een uur gaan wij weer verder. Ik loop nu vrij makkelijk en snel vooruit, wacht af en toe op Richard en Hennie die de tijd nemen voor foto's en het bewonderen van de omgeving die werkelijk schitterend is met de weidse uitzichten over de met bruinig gras begroeide hellingen die bovenaan in steile rots structuren eindigen. Dan beginnen wij in de verte ook het grote stuwmeer te ontwaren wat als wij alsmaar dichterbij komen een prachtig plaatje is. Een blauw door zon beschenen meer omringd door hellingen met dennebomen. Wij maken een kleine omweg door een wat hoger gelegen stuk met wat moeras en een klein meertje, dalen af via wat boerderij huisjes en komen dan weer op het hoofdpad. Net na 15:00 komen wij in Crampiolo aan, een verassing net na de bocht naar rechts van het pad, je kijkt van boven op het mooi gelegen mini dorpje neer. Ik loop om het dorpje heen en bewonder de mooi onderhouden huisjes, kerkje en vind even verder onze Rif. La Baita (1790m).

looptijd: 4,5 uur; totale tijd: 7 uur; afstand: 12,9 km; gem. snelheid: 2,8 km/uur; stijging: 460 m; daling: 850 m; weer: zoals tot nu toe iedere dag, prachtig!

Woensdag 16 september: Crampiolo, Albergo La Baita (1780m) - dagtocht naar Monte del Sangiatto (2387m)

Iets rustiger aan vandaag en pas om 10:00 onderweg met als doel de Monte del Sangiatto. Het gaat direct gestaag omhoog eerst via een pad in de bossen dat op een weg uitkomt die naar een melk/kaas boerderijtje (dicht) op een plateau boven een moeraasig meertje leidt. Daar wat rondgekeken, gedronken. Wij gaan verder via open terrein met mooie uitzichten naar een col op 2240m. Daar nemen wij een lange pauze lekker in de zon. De laatste 130m omhoog gaan eerst over ca. 100m  slecht spoor langs een steile traverse maar aan het eind daarvan komen wij op een mooie glooiende met gras begroeide helling. Eenmaal boven weer een lange pauze, eten, drinken, foto's en het uitzicht rondom bewonderen. Ongeveer dezelfde route terug tot net boven de melk/kaas boerderij (2060m) en dan naar links om via een ander pad terug te lopen. Eerst loopt het pad over vrij horizontaal grasland en dan duiken wij rechtsaf de afdaling in langs een bosrand die uitmond op een verlaten boerderijtje. Daar nemen wij een pad zo'n 20m voorbij het pad dat wij wilde nemen wat ons een extra 100m laat dalen die wij dan weer goed moeten maken in de windstille warme middag zon. Eenmaal boven gaan wij via een mooi mini dalletje rechtdoor verder omlaag, een weg over en dan het laatste stuk naar onze Albergo. Onderweg komt de zool van Hennie's linker schoen ook los, met tape de zaak bij elkaar weten te houden, ziet er niet zo goed uit.

looptijd: 3:45 uur; totale tijd: 6 uur; afstand: 9,8 km; gem. snelheid: 2,6 km/uur; stijging: 700 m; daling: 700 m; weer: wederom prachtig weer met iets meer bewolking.

Donderdag 17 september: Crampiolo, Abgo La Baita (1780m) - Rif. Le Pontino, Alpe Veglia (1750m)

Daar dit een lange dag wordt staan wij iets vroeger om 6:30 op, 7:00 ontbijt en 3 kwartier later zijn wij onderweg. Een fijn plek deze albergo, er werd ook niet moeilijk gedaan over wat brood, kaas en koffie mee voor onderweg. De route gaat eerst 150m omlaag naar Devero (1630) en dan begint de lange klim. Onze wegen splitsen vlak na het dorp, Richard neemt de officiele GTA route en ik wil liever de alternatieve route volgen die op papier korter is en 150m minder hoogte meters heeft. Hennie's schoenen worden met tape bijelkaar gehouden en hij kiest ook deze ogenschijnlijk makkelijkere route maar ik vermoed dat de werkelijke reden is dat hij deze 78jarige niet alleen wil laten lopen, zijn artsen geweten laat zich horen. De afspraak is dat waar de routes weer samenkomen wij op elkaar zullen wachten. De foto's 11 t/m 17 in het fotoboek zijn van Richard's route. Onze route gaat door bos omhoog, af en toe zien wij nog Richard in de zon omhoog lopen aan de andere kant van de kreek die tussen ons omlaag denderd. Na verloop van tijd dunt het bos geleidelijk uit en bevinden wij ons op een open vlakte  met prachtige wijds uitzichten. Rechts van ons, ri. N, de steile rotswanden van de rug die de grens met Zwitserland  markeert en waaronder Richard loopt. Voor wij bij het onmoetings punt komen zien wij al Richard gelijk met ons oplopen en gelijktijdig kruisen onze paden weer. Na een korte pauze lopen wij verder naar de eerste pas van vandaag (Punta d'Aragna, 2460m) en dan steil omlaag een valleitje in waar in de lekkere zon wij de lunch pauze nemen bij het (uitgedroogde) meertje. Vervolgens loopt het pad  alweer steil omlaag naar 2200m en vinden wij onverwachts een splitsing. De standaard route rechtdoor traverseert de naar links omlaag lopende helling en is "dicht" en je wordt links omlaag gedirigeert over een goed aangelegd zigzag pad waarna je na 140m afdaling weer rechts omhoog kan gaan via een al bestaand pad naar de pas op 2430m. Daar komen wij weer samen, Hennie heeft de traverse gelopen en Richard en ik de omleiding. Ondertussen maakten wij ons wel zorgen over Hennie, zijn slechte met tape bijelkaar gehouden schoenen, de conditie van het pad. Hennie had echter geen moeilijkheden ondervonden en het slechte stuk was gezekerd met kabels. Op deze tweede pas worden wij verwelkomt door een kudde geiten, zeer nieuwsgierig en overal aan knabbelend, even drinken lukt mij niet door de opdringerige geitenkoppen en dus iets verderop maar de fles gepakt. Boven aan de col over wat oude sneeuw en dan omlaag naar Alpe Veglia, eerst een steil pad, later over alpine weiden. Bijna de afslag naar Alpe Veglia gemist maar dankzij de Komoot navigatie app. al na een paar stappen gezien dat wij op het verkeerde spoor zitten. Mooie bos omgeving en dan komen wij om 15:30 bij Rif. Le Pontino (1750m). Een mooie vallei, heel pitoresque, Mte. Leone met een besneeuwde top op 3553m prominent voor ons, beboste valleien links beneden en een alpine vallei rechts boven. Biertje, koffie voor Hennie, kamer 9 is mooi ruim met een stapel bedden en een 2-pers. bed, goede badkamers op de gang, lekker gedouched, even geslapen en het diner om 7:30.

looptijd: 6 uur; totale tijd: 7:45 uur; afstand: 15,7 km; gem. snelheid: 2,6 km/uur; stijging: 1070 m; daling: 1100 m; weer: heldere zonnige dag, 15 - 25 C, af en toe een wolkje, geen tot zachte wind.

Vrijdag 18 september: Alpe Veglia, Albergo Le Pontino (1750m) - dag tocht naar Lago Bianco (2157m)

Vandaag hebben wij een rustdag ingepland. Na een goede nacht, wat later op (7:30) en na een goed ontbijt ga ik met Richard naar Lago Bianco (2157m). Hennie blijft beneden en heeft in de vallei aardig wat rondgelopen vertelt hij naderhand. Het is een mooie rustige wandeling eerst door een mooie beboste omgeving en langzamerhand komen wij boven de boomgrens waarvandaan de sneeuwbedekte Mte. Leone zich imposant manifesteert. Om het meertje heen gelopen, de waterstand is laag, dan al bosbessen plukkend en etend weer omlaag naar Le Pontino waar wij om 13:00 zijn.  Aldaar buiten koffie, lunch, soep, praten wat met de herberg waard en een buurvrouw. Later, voor het avondmaal, doe ik nog een poging om de schoenen van Hennie te repareren zodat zij het nog 1 dag, onze laatste en lange, zullen uithouden.Krijg een grote tube rubberlijm van de waard, maak goed schoon tussen buiten en binnen zolen (het is er goed vergaan en verrot!), doe er een dikke laag lijm tussen, fixeer de zolen met tape, doe er dan nog een goed verband omheen en werk dat tenslotte af met tape en een laag ducttape. Ze zitten goed strak zegt Hennie!

looptijd: 2:15 uur; totale tijd: 3 uur; afstand: 4,7 km; gem. snelheid: 2,1 km/uur; stijging: 420 m; daling: 420 m; weer: onveranderlijk mooi!

Zaterdag 19 september: Alpe Veglia (1750m) - Simplonpasweg bij Rothwald (1800m)

Om 6:30 op, 7:00 ontbijt en 7:45 zijn wij onderweg, eerst via een weg naar en door het dorpje Isola en daar komt aan het begin van het pad van links een tanig oudere man (waarschijnlijk onze leeftijd!) die onze kant opgaat. Al pratend blijkt hij alle routes hier goed te kennen en hij raadt ons de route via de pas net onder de Punta di Aurona te nemen. Deze zou beter begaanbaar zijn dan onze voorgenomen route over de pas bij de Mte Leone hutte. Die raad nemen wij aan! en even later slaat hij rechts af voor zijn voorgenomen tocht van die ochtend. Om 10:45 bereiken wij de pas op 2685m via een goed begaanbaar pad over met gras begroeide (zuid!) hellingen. Onderweg zien wij nog een kudde steenbokken die ons rustig aanstaren. Deze ochtend is gelukkig bewolkt zodat het tijdens de klim op deze zuid helling toch lekker koel blijft. Op de pas is door de lokale zwitserse organisatie een stenen shelter gebouwd met o.a. een waterflessen voorraad! Twee jonge vrouwen die wij daar treffen zijn vanuit Zwitserland omhoog gelopen, gaan nu nog even naar de in wolken gehulde 300 m hoger gelegen top van de Punta di Aurona om dan weer terug te gaan naar hun vervoer beneden. Na een 1/2 uurtje pauze, het is er koel zo vlak onder de wolken, dalen wij af eerst via een klettersteig m.b.v. kabels, kettingen en ijzeren trap beugels, dat is even wennen maar maar gaat zonder incidenten. Nog een stukje over een bevroren sneeuwveld, verder is het een mooie goed begaanbare route over grashellingen, een stuk over een weggetje (waar de eerder genoemde vrouwens ons alweer voorbij lopen!) en dan duiken wij rechtsaf een pad in wat later een bospad wordt dat ons na verloop van tijd via nog wat bebouwing naar de Simplonpasweg brengt bij de bushalte  net onder de skilift. Het is 14:15, hebben de tijd voor een pilsje en pizza bij het wegrestaurant aan de overkant, nemen dan de bus naar het station in Brigg die aansluit op de trein naar Ulrichen. Om 16:30 zijn wij in ons Hotel Nufenen waar wij deze keer een heel groot en mooi appartement krijgen toegewezen.

looptijd: 5:30 uur; totale tijd: 6:30 uur; afstand: 12,4 km; gem. snelheid: 2,6 km/uur; stijging: 1000 m; daling: 850 m; weer: bewolkt en wat koeler dan de vorige dagen, weinig tot geen wind.