Vandaag is de 5de dag van de tocht verreden; van Safaga aan de Rode Zee richting Luxor waar wij morgen na een korte rit van 95 km aankomen. Dan een welverdiende rustdag om oa. toerist te spelen.

Er is veel gebeurd deze vijf dagen; eigenlijk 6 omdat wij vrijdag, de dag voor vertrek, al in het Cataract Hotel bijeen kwamen. Vrijdag ochtend had ik voor een tiental deelnemers een kamelentocht geregeld om bij de Pyramides van Giza de zonsopgang te aanschouwen. Geloof mij, 's-ochtends om 6 uur op een kameel door de woestijn in januari kan aardig koud zijn maar wel erg de moeite waard; en alweer terug in het hotel op tijd voor het ontbijt. Dan 40 mensen ontmoeten en een start maken met ze leren kennen; het is een zeer gemengd gezelschap. Sportief gezien uiteenlopend van zeer atletisch ogende mensen tot het tegenovergestelde; overal vandaan; van studenten tot een 64 jarige (dat ben ik). Wel een overeenkomst: allemaal (tijdelijk) zonder werk!

Zaterdag, de grote dag van het begin van de tocht alweer vroeg op om onze reistassen in de begeleidingsbussen te laden en dan onder politie escorte op weg naar alweer Giza, deze keer op de fiets langs de Pyramides waar wij een dag eerder nog met de kamelen reden voor de START die dan na een speech en wat foto's toch echt gebeurt. Met dezelfde politie escorte gaan wij over Cairo's snelwegen naar de oostzijde van de stad waar wij dan eindelijk op een rustigere weg terecht komen die naar het 1ste woestijn kamp leidt richting Suez aan de Rode Zee. Daar komen wij de volgende ochtend voorbij en dan richting zuid langs de Rode Zee die wij steeds links van ons zien liggen. Rechts is de woestijn, soms een zandvlakte, dan weer kale steile uitgesleten bergen. Zo rijden wij geholpen door een stevige rug wind en goed geasfalteerde brede autowegen in 4 dagen naar Safaga, een vakantie-oord waar ook veel gedoken wordt. Eindelijk in een hotelletje lekker douchen, de was doen, de diverse accu's laden, en in een bed een goede nachtrust hebben. De nacht ervoor was er een ware storm opgestoken die een aantal tenten wegblies, de mijne stond gelukig stevig, overal een fijne stof in blies en voor veel herrie zorgde zodat slapen maar sporadisch was.

Deze tocht wordt omschreven als een Race/Expeditie. Ik had mij stellig voorgenomen om het als een expeditie te doen echter, wanneer ik in het peloton rijd en er wordt gedemarreerd kan ik het niet helpen om mee te gaan en erger, er nog aan bij te dragen ook. Je ware natuur verlogenen gaat niet makkelijk. Wellicht vind ik de gewenste gemoedstoestand van rust nog wel naarmate de rit vordert. Om het maar kort te zeggen: ik heb lang niet zo hard gereden als de laatste 5 dagen! De derde dag had ik een gemiddelde snelheid van 39,8 km/uur over een afstand van 134 km. Een bijkomend voordeel is dat bij een start om 8 uur wij het eindpunt en kamp tussen 11 en 12 uur bereiken en dan een heerlijke lange middag hebben om uit te rusten. De langzameren komen pas laat in de namiddag aan. Waar wij tot nu toe doorheen reden is nu ook niet zo afwisselend dat je dat langzaam moet doen: er is gewoon zeer veel zand te zien op dit deel van de rit door Egypte.

Wij komen nu vanuit het oosten en vanuit de woestijn via Qena aan de Nijl, Luxor binnen rijden. Van verlatenheid naar het druk bevolkte deel rond de Nijl. Het landschap is erg groen met palmen, groene velden, een bedrijvigheid van jewelste, alles leeft en werkt in de smalle strook rondom de Nijl die geirrigeerd kan worden en vruchtbaar is. Het maakt op ons een vreselijk rommelige en vieze indruk. Overal roepen kinderen ons na: hello, money money, what's your name, I love you. Sommigen worden baldadig en proberen stokken in onze spaken te steken en gooien ons klompen opgedroogde modder na.

In Luxor hebben wij onze eerste rustdag die wij grotendeels doorbrengen op de westbank: heel toeristisch de Valley of the Kings bezoeken. Het verblijf is in de geheel ommuurde Rezeiky Camping aan de rand van de stad. Een handige plek met een internet cafe vlak op de hoek dat druk door de deelnemers bezocht wordt om de verhalen op de websites te zetten en e-mail te ontvangen. De heerlijk warme douches maken het smerige hok waarin je dat doet weer goed.

Vanuit Luxor volgen wij de Nijl en irrigatie kanalen richting zuid naar Edfu waar wij in het voetbalstadium onze tenten kunnen opslaan. Het was een rustige fietsdag, geen race vandaag, met veel foto- en theehuis-stops. De omgeving blijft prachtig groen met telkens op de achtergrond de zandheuvels van de omliggende woestijn. In Edfu neem ik net voor en tijdens zonsondergang de tijd om de prachtig geconserveerde Ibfu Tempel te bezichtigen. Heen en terug loop ik door de straten van het stadje en verbaas mij over de bedrijvigheid, lawaai en smerigheid waar de mensen daar in leven.

 

In wedstrijd rijden wij van Edfu naar Aswan waar wij al om 11:30 aankomen. De stad oogt redelijk welvarend, een grote boulevard/straat langs de Nijl en de vele feloeka's die er zeilen. Aswan is ons eindstation in Egypte want hiervandaan gaan wij met een veerboot naar Wadi Halfa in Sudan. Wij bereiden ons alvast voor op de aanstaande rit door Sudan naar Khartoum door alles te wassen, accus te laden en voedsel in te slaan voor aan boord waar niets te koop is. Tussendoor hebben wij met een tiental mederijders nog kunnen genieten van een uurtje zeilen in een feloeka net voor zonsondergang.

Vandaag, dag 10, is gepland rond de inscheping a/b van de veerboot die ons overnacht naar Wadi Halfa moet brengen. Een rustige fiets rit van 17 km erheen en mbv een agent redelijk snel aan boord. De hutten worden toegewezen en dan maar zien hoe ik de twee tassen die ik heb, door de bedrijvigheid op de wal en op de loopplank, aan boord moet loodsen.

Egypte in het kort: ideaal fietsweer en fietswegen, zonnig met temperaturen van 10 tot 28 celcius, woestijn vergezichten, de drukke groene strook aan weerskanten van de Nijl, de verregaande smerigheid van de bewoonde omgeving, de mensen vriendelijk en behulpzaam doch vaak veel te opdringerig om met plezier rond te lopen, de prachtige monumenten uit de oudheid.

De volgende dagen zullen wij een van de moeilijkste delen van de tocht rijden om over 8 dagen in Khartoum aan te komen. Onverharde zandpaden zijn er aangekondigd. Ook zal de communicatie beperkt zijn omdat de accus niet geladen kunnen worden.